Let op deze namen: Adrian Vodislav, Adrian Barbu, Gabi Moraru en Dan Lazar. Zij waren de vier 'Iron Men' die de langste wedstrijd in de geschiedenis van paddletennis speelden, een wedstrijd die erin slaagde het Guinness Book of Records binnen te komen. We spraken met Mauri Andrini, die naar Roemenië reisde om ons te vertellen hoe intens, opwindend en lijdend 25 uur waren.
Padel World Press.- Een paar maanden geleden heeft de coördinator van de David Lloyd Chigwell Club (Londen) en directeur van het project hallo padel Hij vertelde ons over een uitdaging die de ogen van alle fans van deze prachtige sport op Roemenië zou richten, waar vier fans zichzelf als doel hadden gesteld om 25 uur achter elkaar te spelen.
Het lijkt misschien gek, een onbereikbaar doel, maar, zoals Mauri ons onthulde: “De vier hoofdrolspelers van dit verhaal zijn gemaakt van ijzer. Ik zal je vertellen dat ze iets hebben bereikt dat, na het vijfde uur, velen van ons die daar waren al dachten en zeiden dat het onmogelijk zou zijn. Maar beetje bij beetje lieten ze ons van gedachten veranderen en verrasten ze ons met hun mentale kracht, met hun vastberadenheid… Petje af voor wat ze hebben gedaan”.
Het starten van dit project is iets dat een lange weg gaat: “Het begon allemaal ongeveer een jaar geleden, toen Adrian Vodislav het idee kreeg en sprak met de verantwoordelijken voor het Guinness Book om erachter te komen wat hij moest doen om dit uit te kunnen voeren. uitdaging. Het is duidelijk dat er veel regels zijn die moeten worden gevolgd en waaraan moet worden voldaan, dus hij stopte niet met werken totdat hij het voor elkaar kreeg. Tijdens de challenge waren er 2 camera's die de wedstrijd tegelijkertijd filmden en hun aanwezigheid was heel erg belangrijk... Als er ook maar één minuut geen opname was, kon het record niet als geldig worden beschouwd. Alle video's worden verzonden naar degenen die verantwoordelijk zijn voor Guinness, zodat ze kunnen verifiëren en valideren dat ze echt 25 uur aan paddletennis hebben besteed.
Zodra ze voet aan wal zetten in Roemenië, wist het Hello Padel-team dat ze deel zouden gaan uitmaken van iets heel bijzonders: “De sfeer die vanaf vrijdag in de stad werd ervaren was indrukwekkend. Er werden veel verwachtingen gewekt en er werd grote nadruk gelegd op het feit dat de hoofdrolspelers met dit initiatief het project 'Save the Children' in hun land wilden helpen. Uiteindelijk werd er meer geld opgehaald dan ze hadden gepland, dus die andere wedstrijd wonnen ze ook.”
Alsof er weinig moeilijkheden waren, maakten de regels van deze uitdaging het nog ingewikkelder: "De vier spelers waren vanaf de eerste minuut erg gefocust, maar vanaf het zesde uur begon ik voor hen te vrezen ... En het was een wedstrijd nog moeilijker omdat er met andere regels werd gespeeld dan die van de officiële padel. In het laatste geval stopten ze in de oneven games 90 seconden terwijl ze er slechts 60 stopten. In totaal werden er 474 games gespeeld, 52 sets... Dus die 30 seconden van de oneven games hadden enkele uren minder rust kunnen betekenen. Op hun beurt zeggen de regels bij elke verandering van set dat er 2 minuten rust zijn en dat ze slechts anderhalve minuut stopten. Ik kan je vertellen dat ze na elke vreemde game of na elke set naar buiten zouden komen, hun benen omhoog zouden doen, ijs aanbrachten en wanneer 'Time' werd geroepen, zouden ze opnieuw het veld betreden tot bewondering van ons allemaal die erbij waren . Ik geef toe dat ik soms bang was dat iemand een spierscheur zou krijgen, dat er schokken of krampen zouden optreden,... Maar nee. Ze hebben niet eens om een fysio gevraagd die, zoals je weet, tot 3 minuten kan doorbrengen met de speler die erom vraagt... Nou, zelfs dat niet!! Weliswaar ging de fysiotherapeut in de pauzes tussen wedstrijden of tussen sets naar een speler toe en smeerde hem in met crème of gaf hem een kleine massage, maar deze 'ijzeren gladiatoren' vroegen de hele challenge niet om assistentie van de fysio”.
Zoals verwacht waren er heel moeilijke momenten: “Vooral van 23:00 uur 's avonds tot 07:00 uur 's ochtends. Er waren geen fans in de club. Wij waren alleen de verantwoordelijke, de Guinness-juryleden, de camera's, de fysio en het Hello Padel-team. Wij waren de enigen die de hele wedstrijd hebben bekeken, van bal één tot de laatste. In mijn geval wilde ik met mijn ogen de langste wedstrijd in de geschiedenis van paddletennis zien en hoewel mijn oogleden soms gesloten waren, slaagde ik erin om vast te houden... tips om energie te besparen. Een voorbeeld: ze bogen veel om ballen op te rapen en ik zei dat ze de bal richting het net moesten trappen om niet af en toe op en neer te gaan, met de slijtage die dit gebaar veroorzaakt. Als je na elk punt hurkt, en we berekenen dat er ongeveer 2.900 punten zijn gespeeld, kun je al een idee krijgen van de extra inspanning die is verzameld. Over de vier spelers kan ik alleen maar zeggen dat ze charmant waren. Er was te allen tijde een zeer goede sfeer, een zeer goede relatie en ze werkten als een team. Elke keer dat ik ze benaderde om ze een indicatie te geven, zoals 'wanneer ze serveren, ga je gang maar weinig' of 'schiet geen hoge ballonnen maar zoek hun rivalen om te reageren met een lay-up' of 'play to play, don' t play to win' deelden ze het met iedereen en probeerden het in de praktijk te brengen”.
Test geslaagd!! De vreugde stroomde over toen de 27 uur waren voltooid: “De waarheid is dat het erg leuk was. Toen de challenge voorbij was, bedankten de jongens iedereen voor hun aanwezigheid… Het was een spetterend evenement. Voor de geschiedenis van paddletennis, voor de sport zelf, denk ik dat het feit dat er een wedstrijd is gespeeld die in het Guinness Book is gekomen nadat de spelers 25 uur hebben gestaan en bovendien in Roemenië, iets ongelooflijks is. Voor deze jongens, wat ga ik je vertellen? Ze slaagden erin om een ware prestatie te leveren, gekleed en uitgerust door HEAD, en ze haalden meer geld op dan verwacht voor het 'Save the Children'-project... Het was een groot succes en uiteindelijk verschenen er veel media, die aanvankelijk dachten dat de uitdaging niet zou worden aangegaan en zeer verrast waren door de wil van deze krijgers. Het is waar dat ze in de eindfase al heel langzaam speelden, omdat ze gehandicapt waren... Toen ik zag dat het 10 uur 's ochtends was en dat de uitdaging om 30 uur eindigde, was het toen ik hadden de volledige en absolute zekerheid dat ze het zouden gaan halen, dat ze, op een brancard of wat dan ook, een indrukwekkende en ongekende prestatie zouden leveren.”
Met veel verlangen wachten we nu al op de video waarmee Hello Padel in beelden zal samenvatten hoe een van die dagen was die voor altijd zal worden vastgelegd in de geschiedenis van deze prachtige sport.
Hallo Padel ... Aan iedereen !!!
* U kunt al het nieuws in de wereld van paddletennis volgen in onze profielen Facebook y Twitter en abonneer je op onze Nieuwsbrief dagelijks nieuws.
