Mis niet de tweede aflevering van het uitgebreide interview dat we, samen met onze collega Daniel Gamarra Peñalver, hadden met twee van de beste spelers op het World Paddle Tour Circuit. Wat hebben jullie samen geleerd in deze bijna vijf jaar als partners? Hoe zijn ze veranderd sinds ze op hun pad kwamen? Wat vind je van de evolutie die padel voor dames de afgelopen jaren heeft doorgemaakt? Mis niet alles wat ze ons vertelden.
Padel World Press.- Nog maar een paar dagen geleden lieten we je zien het eerste deel van ons interview met de leden van het koppel nummer 3 van de WPT Ranking, waarin ze met ons spraken over hun voorseizoen, hun wens om te starten en hoe ze de start van het nieuwe seizoen tegemoet gingen.
Vervolgens laten we u achter met het tweede deel van dit interview met onze collega Daniel Gamarra Peñalver… 'Patty and Eli kennende'.
Wat betekent het om Neky in dit avontuur te hebben?
Eli: Het is moeilijk om te verminderen wat Neky ons brengt. Persoonlijk heb ik niet de kans gehad om met veel coaches te werken omdat ik Neky al heel vroeg ontmoette, zij was mijn tweede coach, maar ik moet zeggen dat ik op het moment dat ik haar ontmoette wist dat ze me iets anders zou brengen. In deze jaren heeft het me geleerd een betere speler te zijn, maar het heeft me ook geholpen om een beter mens te zijn. Al zijn leringen zijn geldig voor het leven en hij benadrukt altijd dat paddletennis een mooi excuus is om zichzelf te leren kennen, het is een vorm van zelfkennis, het helpt een persoon te vertrouwen op zijn talenten en te weten hoe hij zijn angsten het hoofd moet bieden. Op persoonlijk vlak heeft het me geholpen het leven te begrijpen vanuit een kalm perspectief, vanuit het dagelijkse werk en vanuit liefde voor jezelf. Neky kent ons zo goed dat hij ons soms in games niets technisch of tactisch vertelt; ze raakt alleen het emotionele deel aan en dat is wat we nodig hebben en wat het verschil maakt.
Pasteitje: Naast wat Eli heeft gezegd, wil ik benadrukken dat Neky tot 8 jaar geleden een speler is geweest, daarom weet ze wat we doormaken in elke wedstrijd en in elke trainingssessie. Zowel Eli als ik hebben een blind vertrouwen in wat Neky ons vertelt. Zij ziet van buiten duidelijk veel dingen die je van binnen niet ziet en dat helpt altijd enorm. Vaak, wanneer dingen fout gaan en je denkt dat je het niet kunt, moedigt ze ons aan om door te gaan en onze doelen te bereiken.
Welk moment herinner je je het meest met liefde als koppel? Welk moment was het moeilijkst?
Eli: De goede zijn makkelijk. Ik bewaar met veel plezier het WK op Mallorca, de wedstrijd in La Nucia in de halve finale tegen Alejandra en Marta of toen we de nummer 1 van de wereld kregen in Valencia, iets dat we zo vierden dat we de volgende dag de bal erin, hehehe. Maar er zijn ook slechte geweest en veel. We zijn erg ontroerd uit games gekomen. Het mooie is dat meestal de een fout gaat en de ander niet zo veel, dus we steunen elkaar. Als koppel hebben we nog nooit een moment gehad waarop we de handdoek in de ring wilden gooien maar er zijn wel wedstrijden geweest waarin we het slecht hebben gehad. Het is misschien maar een partijtje paddletennis, maar het is iets dat veel dingen van binnen roert... Je moet dingen heel duidelijk hebben om te beseffen dat je niet bent wat je op dat moment voelde. Atleten gaan door slechte tijden, waarin we onszelf gaan afvragen of we het waard zijn om te concurreren. Het is op die momenten dat we mensen aan onze zijde moeten hebben die ons vertellen dat we niet zijn wat we op dat moment hebben gemaakt. Ik ben mezelf, of ik nu goed of slecht speel, of ik nu nummer 1 ben of niet... Na deze dingen te hebben overwogen, denk ik dat het me completer heeft gemaakt, het heeft me doen groeien en ik zak niet meer weg als ik verlies, ik denk ook niet dat ik de beste ben als ik win. Ik probeer altijd dezelfde waarde te hebben.
Pasteitje: In slechte tijden ben ik me heel slecht gaan voelen, maar beetje bij beetje, en door de jaren heen heb ik me gerealiseerd dat alles voorbijgaat... De volgende dag zal de zon weer opkomen vanaf dezelfde plek. Winnen of verliezen is slechts een tijdelijke actie.
Wat hebben jullie in deze tijd van elkaar geleerd? Wat heb je als koppel het meest verbeterd? Welke verschillen zijn er tussen het Eli-Patty koppel van 2011 en dat van 2016?
eli: Van Patty heb ik leren genieten van paddletennis en van het leven. Ze heeft altijd een goede tijd. Hij heeft het vermogen om zich aan te passen aan situaties en te genieten waar hij ook is... Het is iets dat me verbaast. Daarnaast is hij op de baan een super hardwerkend persoon, die elke dag alles geeft.
Pasteitje: Eli is de hardst werkende en volhardende persoon ter wereld; Hij stelt iets voor en doet het. Eli is orde, discipline en het vermogen om te werken. Ik vond mezelf rommeliger en sinds ik bij haar ben, beschouw ik mezelf als een beetje ordelijker dan voorheen. Op het circuit denk ik dat we veel hebben gewonnen in volwassenheid en communicatie. We hoeven niets meer tegen elkaar te zeggen, we kijken elkaar gewoon aan en we weten wat iedereen nodig heeft op elk moment van het spel. De paddle-tennisbaan is zo'n kleine ruimte dat hoe beter je de persoon naast je kent, hoe beter.
eli: Intern hebben we het gevoel veel completer te zijn dan destijds. Vaak vertellen ze ons dat aangezien we eerder nummer 1 waren en we het 3e koppel zijn, we onze prestaties moeten hebben verlaagd ... Maar zo is het niet. Ik blijf bij de Eli-Patty van nu.
Toen jullie besloten om samen te spelen, sprak Eli over jullie verbintenis als een langetermijnproject waarbij het belangrijkste was de goede gevoelens, niet de resultaten.Houdt u vast aan die filosofie?
Pasteitje: Helemaal.
eli: Ik heb altijd gedacht dat als de sensaties goed zijn, de resultaten zullen komen of zullen komen. Het enige dat nodig is, is dat de motivatie binnen het paar zit; Rankings zijn iets heel externs. Voor mij is het belangrijkste dat ik me goed voel bij het spelen met de persoon naast me en als ik daar het dagelijkse werk aan toevoeg, denk ik dat we een beetje dichter bij de resultaten zullen zijn.
Hoe slaag je erin om spelers te verslaan die pittiger en agressiever zijn aan het net dan jij? Wat maakt jullie anders dan andere stellen?
Pasteitje: De truc is om het spel naar ons veld te brengen, naar een gebied waar we ons meer op ons gemak voelen. We zijn geen punchers, maar we werken in het voorseizoen hard aan onze aanval, om dat aspect te kunnen benutten als die omstandigheid zich in games voordoet.
eli: We zijn een paar bewust van onze sterke en zwakke punten. In elk toernooi leren we van de deugden van de rivalen en proberen we ze in ons spel op te nemen, maar tegelijkertijd proberen we niet te concurreren in waar ze beter in zijn. Aan de andere kant zijn we van mening dat het bij padel essentieel is om te weten hoe je het ritme van de wedstrijd kunt beheersen. Het is misschien een minder zichtbaar onderdeel dan een stoot, maar het is erg belangrijk in onze manier van kijken naar deze sport.
Hoe zie je de andere stellen op het Circuit? Denk je dat er een paar een stap boven de rest is?
Eli: Aan het begin van het seizoen zaten we misschien op hetzelfde niveau als de eerste twee koppels, maar desalniettemin denk ik dat aan het einde van de campagne zowel de Twins als Marta Marrero en Alejandra Salazar een klein verschil hebben gemaakt met de rust uit. Wat betreft de nieuwe koppels die zijn gevormd, zoals Alba en Marta of Lucia en Gemma, denk ik dat ze het heel moeilijk zullen krijgen. Ik denk dat deze verandering die ze hebben gemaakt erg goed voor ze is geweest, want wanneer een nieuw duo wordt gevormd, overheerst enthousiasme de factor die erg belangrijk is in een sport. Maar we mogen de gebruikelijke stellen niet vergeten, zoals Carol-Ceci of Victoria-Cata. Patty en ik praten niet graag over koppels in het bijzonder, omdat we ze allemaal vanaf de eerste wedstrijd respecteren. Tegenwoordig trainen alle meisjes heel hard, ze willen allemaal de top bereiken, ze zijn erg gretig en opgewonden, ze willen deel uitmaken van de elite van padel voor vrouwen, wat volgens mij heel positief is. Daarom respecteren we iedereen. We waarderen de dagelijkse inspanning die ze leveren om daar te zijn.
Wat is het belangrijkste voor een professionele paddle-speler, het fysieke aspect, het technische of het mentale?
eli: Naar mijn mening is het het psychologische deel dat het verschil maakt. Het beheer van emoties bepaalt welke stellen meer verdienen en welke minder.
Pasteitje: Een professionele paddletennisser moet zich intern afvragen wat ze van zichzelf wil geven, hoeveel ze wil geven en hoeveel ze wil geven. Het is de speler zelf die haar eigen doelen moet stellen.
Hoe is de padel voor dames in de afgelopen tien jaar in jouw ogen geëvolueerd?
Pasteitje: Ik speel dit spel al vele jaren, bijna 20 nu. De padel van vandaag is sneller, je moet fysiek meer voorbereid zijn... De snelheid van de bal is veel sneller, maar ik denk dat de essentie van de oorsprong nog steeds aanwezig is. Ik was eerder van de padel, degene met het hek, de spikes, de sluwheid en de muurbaan. Om die reden hou ik van de padel van het zoeken naar hoeken, ik denk dat dat het kleine zaadje van padel is en dat het niet verloren mag gaan, ik hoop dat de ballen of de banen ons niet meer veranderen want dan lijkt dit niet langer zo padel.
eli: Ik denk dat paddletennis evolueert wanneer voormalige tennissers meedoen, waardoor een ander ritme en balsnelheid ontstaat. Daar moeten we ons zoveel mogelijk op aanpassen, zonder dat kleine zaadje van de padel van vroeger te verliezen.
Foto: Facebook Patty Llaguno
* U kunt al het nieuws in de wereld van paddletennis volgen in onze profielen Facebook y Twitter en abonneer je op onze Nieuwsbrief dagelijks nieuws.
