Padel World Press.- De resultaatdoelstellingen maken de aanpak ongepast en plaatsen de spelers in een scenario van veranderende emoties en afhankelijk van een marker die ons soms bevoordeelt en anderen het ons moeilijk maken.
Training en competitie zijn twee verschillende scenario's. In het eerste scenario zijn aandacht, motivatie en houding heel belangrijk, aspecten die ook heel belangrijk zijn in competitie maar op een andere manier. Het verschil zit in het emotionele aspect en dat is waar het moeilijk is voor beide scenario's om elkaar te overlappen.
Als we trainen, is de aandacht van de spelers gericht op de prestaties; in de competitie richt het zich op het resultaat. Tijdens de training letten atleten op wat ze op dat moment doen en maken ze zich zorgen of ze het goed proberen te doen zonder na te denken over de gevolgen; In competitie zijn de gevolgen van wat we doen fundamenteel betrokken en dat is wat ons de aandacht doet verliezen, juist in wat we doen.
Om een voorbeeld van paddletennis te geven: Een speler traint het dienblad nadenken over hoe hij zich moet positioneren, hij concentreert zich op het raken van de bal en laat het schot automatisch en natuurlijk los... Het is mogelijk dat diezelfde speler in een spel, bij het maken van de lay-up, nadenkt over de gevolgen die dit met zich meebrengt mogelijke fout van hetzelfde en de aandacht en precisie in de uitvoering ervan verliezen. Om deze reden kunnen we je verzekeren dat de emotionele componenten niet hetzelfde zijn in training als in competitie en dat is de reden waarom de meeste spelers, vooral de jongere, beter trainen dan dat ze spelen.
Maar bij het analyseren van deze situatie komen er twee vragen bij me op:
Denk je niet dat dit verschil totaal psychologisch is? Denk je dat je op hetzelfde niveau kunt spelen als waarop je traint?
Ik weet het zeker. Je hoeft maar één ding te bereiken: niet nadenken over de gevolgen van elke slag of elk spel, maar aandacht besteden aan waar ik de bal naartoe wil en hem natuurlijk slaan, focus op de speltactiek en niet op de gevolgen van het niet uit. Alleen op deze manier kunnen we prestatie in competitie vergelijken met prestatie in training.
Een andere manier om ervoor te zorgen dat het verschil tussen het spel in training en competitie niet heel verschillend is, is door in de sessies de emotionele componenten te gebruiken die vergelijkbaar zijn met die we in competitie zullen vinden... Dat wil zeggen, als we niet kunnen voorkomen dat we nadenken over de gevolgen van onze treffers als we aan het concurreren zijn, laten we dan proberen deze situatie over te brengen op training en de atleet laten trainen om na te denken over de gevolgen van elk type treffer, van elk spel, net zoals het gebeurt tijdens het geschil van een wedstrijd.
De coaches van de spelers met wie ik samenwerk, baseren een deel van hun training op dit systeem en slagen erin een klimaat van spanning en psychologische druk te creëren in veel van de oefeningen die ze uitvoeren.
Op deze manier lijken trainingssituaties zoveel mogelijk op wedstrijdsituaties, niet alleen technisch-tactisch maar ook en vooral emotioneel.
Samenvattend: Laten we zeggen dat we dan twee oplossingen hebben zodat de prestatie in competitie zoveel mogelijk gelijk is aan de prestatie op training, of probeer dat, in competitie, we niet te veel nadenken over de gevolgen van wat we doen, maar eerder over het proces zelf, of proberen situaties van druk en spanning te creëren tijdens de training, zodat de spelers wennen aan een goede prestatie in die omstandigheden en in een wedstrijd dat ze hetzelfde niveau behouden.
Oscar Lorenzo Garcia
* U kunt al het nieuws in de wereld van paddletennis volgen in onze profielen Facebook y Twitter en abonneer je op onze Nieuwsbrief dagelijks nieuws.
