Ondanks een ernstig ongeval in 2011, is deze Andalusiër een van die vele voorbeelden van overwinnen, vechtlust, opoffering en een vitale houding die onze diepste bewondering verdienen. Na een 2016 vol sportieve successen te hebben beleefd, van StarVie Ze wilden ons hun interview aanbieden met deze 'verliefd' op paddletennis.
Padel Wereldpers.– Sevillian Arturo Montes was al van kinds af aan een sportliefhebber en het was heel duidelijk dat hij niet zou stoppen met genieten van zijn grote passie, ondanks een ongeluk waardoor hij een been verloor. Rusteloos, ambitieus en zeer vechter, richtte hij de In associatie voor de Promotie van Aangepaste Sporten in Andalusië, met als doel het promoten van verschillende disciplines door het doen van 'doopsels', tentoonstellingen, het zoeken naar scholen en het creëren van steengroeven die geïnteresseerd zijn in het beoefenen van sport.
Als onvermoeibare werker nam hij in 2016 deel aan de Paralympische Spelen van Rio de Janeiro in de discipline Zeilen en ontving hij de Terras Gauda National Sailing Award voor 'Beste Paralympische Atleet van het Jaar'.
Wat zou je zeggen in je interview met je klasgenoten? StarVie?
Voordat ik het heb over je passie voor zeilen, wil ik je erop wijzen dat je een geweldige paddle-tennisser bent... Wanneer ben je begonnen?
Toen we van Madrid naar Sevilla verhuisden, bouwde mijn vader een paddle-tennisbaan in het chalet van mijn grootmoeder waar we woonden. Op dat moment waren er slechts twee paddle-tennisbanen in Sevilla: de Real Club Pineda en de onze. Daar zijn we gaan oefenen. Het is waar dat ik met rugby het een beetje opzij heb gezet en een beetje heb geoefend. Toen ik rugby verliet, speelde ik het regelmatiger weer; in feite ging ik dinsdag en donderdag naar een club daar. Ik heb nooit serieus kunnen concurreren omdat ik naar tennis ging.
Wat levert paddletennis jou op zodat je het zo leuk vindt?
Het is een min of meer gemakkelijke sport om te spelen. Het is niet erg technisch en vereist geen uitstekende voorbereiding om het te oefenen. Het is erg aantrekkelijk; veel mensen spelen het. Uiteindelijk is het heel dynamisch, met een uur ben je al uitgezonden. Er is een zeer goede hausse in Spanje.
Welke eigenaardigheden heeft aangepaste padel in vergelijking met niet-aangepaste padel?
Net als bij tennis, twee boten. Bij paddletennis is het zelfs voordeliger dan bij tennis, aangezien de tweede pot nog niet ophoudt. Een wedstrijd tussen staande en zittende mensen is niet zo aantrekkelijk als wanneer ze alle vier in een stoel zitten... Ik heb ballen gespeeld die misschien niet erg aantrekkelijk zijn voor iemand die staat omdat ze geen snelheid hebben. Als je echter in de stoel zit te bewegen, zijn het echt coole ballen
In 2011 krijgt u het ongeval dat uw leven heeft veranderd. Wat betekende de sport in die tijd?
Naast de steun van het gezin en de eigen wil om beter te worden, was de sport de maximale steun om elke dag het huis uit te kunnen en beetje bij beetje fysiek te verbeteren.
Er zijn vijf jaar verstreken sinds het ongeval u is overkomen. Wanneer ben je van plan je voor te bereiden op de Paralympische Spelen van Rio de Janeiro 2016?
Heel binnenkort. Ik had op een belangrijk niveau in de sport gezeten en ik wist hoe moeilijk het was om daar te komen. Ik trainde 16 jaar rugby, waarin we kampioen van Spanje en de beker waren.Na het ongeluk, toen ik begon met sporten, wilde ik een ambitieus doel hebben en dat was de Paralympische Spelen halen. Zodra ik uit het ziekenhuis kwam en een beetje hersteld was, was het volgende wat ik moest doen om te sporten.
Hoe was de voorbereiding op Rio 2016?
Het duurde vrij lang en nam geleidelijk in intensiteit toe. In het begin leerde ik de boot kennen, ik begon te zeilen... En beetje bij beetje intensiveerde ik de training. Het afgelopen anderhalf jaar heb ik voor niets anders geleefd dan zeilen.
Hoe voelde je je toen je hoorde dat je je had gekwalificeerd voor Rio de Janeiro 2016?
Ongelooflijke sensaties, want het heeft veel gekost. Er was veel voor nodig om ons te kwalificeren: we moesten het land in Australië kwalificeren en, eenmaal gekwalificeerd, moesten we beslissen wie er naar die plaats in het land zou gaan. Toen hadden we vier zeer spannende internationale regatta's, de scores waren erg strak en elk detail had invloed.
Hoe is het om de openingsceremonie van de Paralympische Spelen mee te maken?
Het is geweldig, alles is geweldig. Niet alleen de Ceremonie, maar daar zijn, in het Olympisch Dorp waar de belangrijkste atleten van de wereld zijn geweest, zoveel mensen ontmoeten, zien dat... Je kunt je al voorstellen hoe de inhuldiging eruit zal zien. De inhuldiging was super emotioneel, zeker in het begin. Toen je eenmaal lang in het stadion was geweest, werd alles normaler. Maar wat is het om je aan te kleden, met de bus te gaan, te zien hoe elk land het doet, we wachtten op onze beurt en hoe we de spelden tussen de landen verwisselden... Die nervositeit, de waarheid is dat het heel cool is.
Wat is er zo speciaal aan deelname aan een Paralympische Spelen?
Het is bijzonder, omdat het zo moeilijk is om daar te komen en de voorbereiding vier jaar is, want uiteindelijk, zelfs als je met hen hebt geconcurreerd en degenen onder ons die over zijn, zijn er maar heel weinig, bijvoorbeeld in een wereldkampioenschap daar zijn 60 boten, er zijn slechts 16 boten. Alles staat veel dichter bij je concurrent, het materiaal dat je gebruikt is het laatste dat ze hebben uitgebracht... Het is het maximum van die sport: alle details, al het materiaal... De top bereiken van de sport die je beoefent.
Je eindigde als negende, slechts één plaats verwijderd van het Olympisch Diploma, aangezien op de Paralympische Spelen alleen de top acht een Olympisch diploma krijgen, niet zoals op de Olympische Spelen waar ze de top tien zijn. Met welk gevoel ben je vertrokken?
Daar had ik pech want helaas was de steun van de Federatie niet het meest succesvol. Het kostte veel moeite om hem mijn persoonlijke trainer te laten worden en het was dezelfde dag dat ik begon te concurreren. Ik was er 15 dagen eerder geweest en ik had tien dagen getraind om het terrein te zien, want voor ons is het erg belangrijk om te zien waar de stroming is, de wind... In het begin begon ik vrij slecht, in feite de hele eerste test was ik de laatste tot het einde waar ik voor één slaagde Er waren 11 tests, maar de laatste vier zat ik in de top drie en dat was de meest lonende van allemaal. Wetende dat ik erin ben geslaagd om bij de eersten te zijn en niet één maar vier keer en toen ze alles speelden, was het echt cool.
Nog doelen voor Tokio 2020?
Ik zie mezelf maar in een andere sport. De kaars is verwijderd als Paralympisch, omdat er op een WK aan een aantal deelnemers per land moet worden voldaan. Omdat het het op een zeer eerlijke manier vervulde, hebben ze het uiteindelijk verwijderd. Ik zie mezelf wel in Badminton, aangezien paddletennis helaas niet Olympisch is. Ik heb vier jaar voor de boeg en aangezien ik veel paddletennis en tennis beoefen, nou ja, de stoel, de klap, de bewegingen, hoewel het polsprobleem heel anders is, de beweging die ik heb.
Je passie voor sport dateert van vóór het ongeval, je werd zelfs kampioen van de Spaanse beker in het seizoen 1997-1998, met de Estrella Damm-crew samen met je vader. Welke invloed had uw vader op uw liefde voor sport?
Mijn vader, mijn broer, neven en nichten waren er... We hebben een lange zeiltraditie en het was een project dat we deden. We waren dus de drie broers, mijn vader, twee neven en een paar vrienden uit de zeilsport, die meer vrienden waren dan professionals in de sector. Mijn vader heeft ons, als het om zeilen gaat, altijd aangemoedigd en hoewel ik niet op een school zat waar veel werd gesport, heeft hij me altijd de faciliteiten gegeven om de sport te doen die ik wilde.
Je bent Paralympisch geweest en hebt de Terras Gauda National Sailing Award gewonnen voor 'Best Paralympic Athlete'. Wat betekent dit 2016 sportief?
Het is een prachtig jaar geweest. Wat ik overhoud, is het niveau van concurrentie dat ik heb overschreden en dat niveau dat ik heb moeten overwinnen, dat wil zeggen dat mijn teamgenoten ook veel hebben gevochten en uiteindelijk gaat het naar één. Het is natuurlijk een pluspunt om degene te zijn die gaat, maar het bevredigende was ook de voorbereiding en kwalificatie. Het is echt een mooi jaar geweest.
Daarnaast investeer je je vrije tijd in sport. In 2013 richtte u met een groep vrienden de IN Vereniging voor de promotie van aangepaste sporten in Andalusië op, die tot doel heeft "mensen met geboorteletsels of verworvenheden te helpen de fysieke, mentale of sociale barrières te overwinnen die hen ervan weerhouden om een goed kwaliteit van het leven." Wat zijn de doelstellingen van de vereniging voor 2017?
We willen de drie sporten die we al hebben een boost geven en versterken: paddletennis, zeilen en para-paardendressuur. We hebben een vast hoofdkantoor bereikt en nieuwe projecten gelanceerd om mensen te motiveren en te laten weten welke mogelijkheden ze hebben om te kunnen sporten en hoe nuttig het is.
Welke voordelen heeft sport voor mensen met een handicap?
Het maakt het veel gemakkelijker voor u om dingen te doen die vroeger alledaags waren, maar door het ongeval erg moeilijk zijn geworden: hoe u het huis verlaat, in de auto stapt, het stoeltje in de auto monteert... al deze routines die je dwingt jezelf om te sporten en je vrienden te zien, omdat je wilt dat je ze nog niet hebt gedaan. Dus dat maakt het makkelijker voor je om iets te gaan doen. De constantheid van sporten en zien wat je dingen overwint omdat ze je motiveren om te zeggen "Nou kijk hier eens naar, het was paddletennis en het leek onmogelijk, en nog minder in een stoel, want ik speel al" opent je geest een beetje om na te denken: "Hé, nou ik kan iets anders oefenen", of om je zorgen in het leven te vragen.
* U kunt al het nieuws in de wereld van paddletennis volgen in onze profielen Facebook y Twitter en abonneer je op onze Nieuwsbrief dagelijks nieuws.
